LECZENIE NADPOTLIWOŚCI
Nadpotliwość jest częstym problemem medycznym, występującym u ok 3% populacji. Spowodowany jest on nadczynnością ekrynowych gruczołów potowych. Występują one na powierzchni całego ciała, najliczniej w obrębie dłoni, podeszew, czoła oraz dołów pachowych. Całkowita liczba gruczołów potowych sięga nawet 4 milionów!
Toksyna botulinowa, znana również jako botoks, jest stosowana w leczeniu nadpotliwości, zwanej potocznie nadmiernym poceniem się. Wskazania do leczenia nadpotliwości toksyną botulinową obejmują:
-
nadmierna potliwość pach,
-
nadmierna potliwość pachwin,
-
nadmierna potliwość dłoni,
-
nadmierna potliwość stóp.
-
nadmierna potliwość twarzy.
Leczenie nadpotliwości toksyną botulinową polega na podaniu zastrzyków z toksyną w obszarach, gdzie występuje nadmierna potliwość. Oto ogólne kroki procedury:
-
Konsultacja z lekarzem: Pacjent przeprowadza konsultację z lekarzem, który specjalizuje się w stosowaniu toksyny botulinowej w celu leczenia nadpotliwości. Lekarz oceni stopień nadpotliwości, obszary objęte problemem oraz ogólny stan zdrowia pacjenta.
-
Plan leczenia: Na podstawie oceny lekarz opracuje plan leczenia, określając miejsca, w których zostaną podane zastrzyki z toksyną botulinową.
-
Przygotowanie do zabiegu: Przed rozpoczęciem zabiegu zwykle nie jest wymagane specjalne przygotowanie. Może być konieczne ograniczenie przyjmowania niektórych leków, takich jak leki przeciwzapalne lub leki rozrzedzające krew, aby zminimalizować ryzyko siniaków.
-
Zabieg: Podczas zabiegu lekarz używa bardzo cienkich igieł do podawania toksyny botulinowej w odpowiednie obszary skóry. Zastrzyki są stosowane na małych głębokościach, zazwyczaj w regularnych odstępach, aby równomiernie rozłożyć toksynę.
-
Po zabiegu: Po zakończeniu zabiegu pacjent może wrócić do codziennych czynności bez konieczności rekonwalescencji. Zaleca się jednak unikanie tarcia lub masowania obszarów, w których podano zastrzyki, aby uniknąć przeniesienia toksyny na inne miejsca.
Efekty leczenia toksyną botulinową nie są natychmiastowe. Zazwyczaj trwa kilka dni lub nawet tygodni, zanim pacjent zauważy zmniejszenie nadmiernego pocenia się. Efekty utrzymują się przez okres kilku miesięcy, po czym konieczne może być powtórzenie zabiegu, aby utrzymać
Po zakończeniu zabiegu pacjent może powrócić do swojej codziennej aktywności. Ślady po wkłuciach są prawie niewidoczne.
Przez minimum 2 godziny po zabiegu nie powinno się robić gwałtownych ruchów głową i masować miejsc poddanych zabiegowi. Zaleca się unikanie ciężkiego wysiłku bezpośrednio w dniu zabiegu oraz korzystania z solarium i sauny przez najbliższy tydzień.
-
ciąża,
-
karmienie piersią,
-
choroby układu sercowo-naczyniowego,
-
uczulenie na albuminę ludzką,
-
przewlekłe choroby autoimmunologiczne,
-
przyjmowanie leków przeciwbólowych, przeciwgorączkowych,
-
przyjmowanie antybiotyków aminoglikozydowych,
-
choroby płytki mięśniowo-nerwowej,
-
zażywanie leków regulujących akcję serca, np chinidyna,
-
choroby układy nerwowego, np choroba Alzheimera, stwardnienie rozsiane,choroba Parkinsona etc.
Skutki uboczne mają charakter przemijający i ustępują zazwyczaj po kilku dniach. Efekt nadmiernego zwiotczenia mięśni może utrzymywać się 2-6 tygodni.